ISBN: Ostalo
Godina izdanja: Ho
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

SRPSKA STEMATOGRAFIJA BEČ 1741 , Dinko Davidov , Prometej Novi Sad 2011 , Srpska kultura XVIII veka u Karlovačkoj mitropoliji doživela je pojavom Žefarović–Mesmerove Stematografije jednu od svojih prvih baroknih svetkovina. Ova mala, dragocena knjiga, bez sumnje jedna od najvrednijih koje su Srbi u tome veku imali, nosila je mnogostruke poruke koje se iz njenih stranica još i sada iščitavaju i tumače, a koje su, zacelo, našim ljudima onoga vremena bile jasne i bliske, jer je Stematografija izražavala savremene kulturne, umetničke i nacionalno-političke težnje srpskog naroda u Austriji u godinama velikih iskušenja.
U Stematografiji se na prvom mestu uočavaju likovno grafički ali i književno- pesnički prilozi, stoga se i može reći da baš ova knjiga doprinosi boljem istorijskom poimanju političkih prilika u kojima se našao naš narod u Ugarskoj u sudbonosnim godinama austro-turskih ratnih obračuna, čije su se posledice odražavale na život Srba naseljenih na širokim prostranstvima panonske ravnice – a, zapravo u okviru svoje tek osnovane Karlovačke mitropolije.



Dinko Davidov (Sivac, 4. oktobar 1930 — Beograd, 18. maj 2019) bio je srpski i jugoslovenski istoričar umetnosti i redovni član SANU.[1]

Biografija
Rođen je 4. oktobra 1930. godine u Sivcu (Bačka). Osnovnu školu završio je u Staparu. Diplomirao je na katedri za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta u Beogradu, a doktorirao na Filozofskom fakultetu u Ljubljani. Bio je kustos Galerije Matice srpske od 1965. do 1978, naučni savetnik Balkanološkog instituta SANU od 1979. i direktor Galerije Srpske akademije nauka i umetnosti od 2001. do 2009. U tom periodu u Galeriji SANU je priređeno 40 izložbi sa katalozima, a 24 kataloga potpisao je kao urednik. Autor je izložbe i posebnog izdanja kataloga „Svetogorska grafika” (Beograd 2004).[2] Osnovna oblast rada akademika Davidova bila je srpska umetnost od 17. do 19. veka. Za dopisnog člana SANU izabran je 2000. godine, a za redovnog 2006. Dobitnik je Vukove nagrade za nauku za delo „Sentandrejska saborna crkva” 2001. godine.

Bibliografija
Autor je knjiga `Sentandreja - srpske povesnice` (2011), `Pomeni davnih seoba - znamenja srpske povesnice` (2017), `Totalni genocid` (2019). Priredio je više značajnih izdanja, između ostalih, „Srpska grafika XVIII veka - nova saznanja” (1986), „Manastir Šišatovac” (1989) i „Postvizantijska umetnost na Balkanu” (2003).