ISBN: Ostalo
Godina izdanja: Db
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Posveta!

Petar Terzic

Uticaj ruske emigracije na kulturni zivot grada Sente

Petra Terzić je zavičajni istoričar ,iako po struci tehnolog, godinama se bavi zavičajnom istprijom, od objavljivanja tematskih dokumentarno –istorijskih radova u PČESI (Proleće na čenejskim salašima) zborniku tematskih radova koja je imala blizu 40 godišnjaka sa različitim tematikama i kojim se Terzić priljučio. Pisao je i dokumentarno-istorijske mnogafije. “Crkva Svetog arhangela Mihaila u Senti 1751-2001” koju je objavio 2011.Knjiga o Stevnu Srencu “Stevan Sremac Senćanin” doživela je tri izdanja, zatim mnografiju” Srpsko crkveno pevačko društvo Zora u Senti 1886-1941” i druge a “Ruski emigrant u Senti” objavljuje 2016.


Zahvaljujući Terziću i svečana muzička sala u Sentu nosi ime po Senćaninu, a novokneževačkom znalcu Aleksandru Šaci Vujiću na kojoj je postavljen i bareljef sa njegovim likom i mnogo drugog u Senti je uradio i obnovio. Za svoje radove je i nagrađivana. Počasni je građanin grada Sente. Dobio je nagradu “Car Konstantin” od grada Niša 2005., Povelju Zavičajne fondacije “Stevan Sremac” 2010. i mnoge druge.

Petar Terzić je prisutnima u Narodnoj biblioteci govorio da je priče o belim Rusima slušao od svoje majke Nevenke Terzić i napomenuo da je Beograd 1919. imao 120.000 stanovnika i da je došlo 30.000 Rusa koji su izbegli, Ili bili prognani ili proterani iz novoosnovane države SSSR-a koji su doneli svoju kulturu, znanje, religiju i svoj duh u tada novostvorenu državu Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca i bili dočekaani s dobordošlicom gde su prihvaćena njihova znanja i obrazovanja i dodeljeni im odgovarajući prostori za stanovanja širom Srbije i zaposlenja. Tako je i u Senti veliki broj Rusa ostavio svoj trag, a Petar je uživao u pričama o njima, naglašavajući reči Matije Bećkovića da oni Rusi koji su se posrbili su najviše sačuvali rusku dušu, za razliku od drugih koji su se ponemčili, poenglezili i drugo.

U Senti su Rusi našli utočište, emigranti ( koji su znali šta se sprema), izbeglice i iseljenici koji su stigli u tri talasa i vrlo brzo se integrisali u sve pore društva, a Čartorižski je bio jedan od stožera ruske emigracije u Senti.

Terzić je pričao i o slikarima Vladimiru Zelinskom i prikazao njegovu sliku, jer je bio vrsni slikar, ako i Evgenije Nikolajevič Prutkovom.....