ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1996
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Manastir Veluće se nalazi kod istoimenog mesta, nedaleko od Trstenika i pripada Eparhiji kruševačkoj Srpske pravoslavne crkve. Manastir se danas nalazi pod zaštitom Republike Srbije, kao spomenik kulture od velikog značaja.

Zadužbina je nepoznate porodice koja je pripadala vlasteli kneza Lazara (1371—1389),5 km južno od magistale Pojate–Kraljevo, čiji su muški pripadnici najverovatnije poginuli u Kosovskom boju 1389. Gradnja manastira vezuje se za period vladavine kneza Lazara (druga polovina 14. veka) i vlastelinsku porodicu koja je upravljala ovim krajem. Smatra se da su mogli biti u rodbinskim odnosima sa samim Lazarom. Velika sličnost dekorativne plastike manastirske crkve u Velući sa onom na Lazarici i manastirskoj crkvi u Ravanici, kao i daleko bogatija spoljašnja obrada u odnosu na Novu Pavlicu, zadužbinu Lazareve sestre Dragane i njenih sinova, Lazara i Stefana Musića, ukazuju na to da je ktitorka Veluće bila na visokom društvenom položaju u Lazarevoj državi, zbog čega su pojedini autori smatrali da je bila rodbinski povezana sa Lazarevom porodicom. Knez Lazar je 1389. godine poklonio gazdinstvo sa Velućom, manastiru Sveti Pantelejmon na Svetoj Gori, o čemu postoji zapis u povelji kneginje Milice iz 1395. godine.

Podizanje Veluće se smešta, na osnovu sličnosti sa crkvom Lazaricom, u 1377/1378, a ktitorka je unutrašnjost manastirske crkve, posvećene Bogorodičinom Vavedenju, ukrasila freskama,koje se stilski potpuno razlikuju od savremenog moravskog slikarstva. Tokom vladavine kneza Miloša izvedena je obnova gornjeg dela crkve, koji je tom prilikom oslikan sa spoljne strane. Godine 1870. manastir se nalazio u selu Veluću, okrugu Čačanskom, srezu Trnavskom i eparhiji Užičkoj. Bilo je tada u njemu tri kaluđera.

Arhimandrit Irinej Vujanović bio je iguman manastira od (1920—1922).

Manastirski posed 1895. godine je iznosio 227 hektara zemlje, od koje je 200 hektara bilo pod šumom. Vrednost imanja je procenjena na samo 5.750 dinara. Manastir je pretvoren u ženski 1939, odlukom episkopa žičkog Nikolaja. Igumanija manastira tokom 34 godine bila je Olimpijada Marinković (1923—2011) koja je 70 godina provela u manastiru.

Izdavač: Miroslav, Beograd 1996;
1996; ćirilica; 20 cm; 347 str

NAPOMENA: Za lično preuzimanje poslati upit.