ISBN: Ostalo
Jezik: Srpski
Autor: Strani
Godina izdanja: xxxx

GEDEON ERNEST MARIČIĆ ISTORIJA SRPSKE REVOLUCIJE 1804 - 1813
Tvrdi povez sa zaštitnim omotom

Gedeon Ernest Maretić je pripadnik stare plemićke porodice Maretić—Vojković de Klokoč koja, po legendi, potiče od Vlikana Nemanjića (1224. godina), po muškoj liniji, a od Jelice Neptikule i Stefanije Nemanjić, po ženskoj liniji.
Najzanimljivija ličnost ovog plemićkog roda je Ivan V. Maretić, ban od Mačve do 1381. godine i ban od Slavonije posle 1381. godine, vojskovođa i junak. Kao pristalica kralja Sigismunda, vojevao je širom Evrope. Borio se protiv pristaša Horvata u Hrvatskoj, Dabiše u Bosni, Tvrtka u Slavoniji, Ladislava u Ugarskoj. Borio se protiv ustanika u Zapadnoj Bosni i Hrvatskoj. Naročito se isticao u borbama sa Turcima u Sremu (1394), u Bugarskoj (1396), u Srbiji (1419), u Vlaškoj (1426), itd.
Vojnička slava roda Maretića prenosila se sa kolena na koleno. U tome Gedeon (Gideon) Ernest Maretić nije bio izuzetak. Naprotiv. Tokom četrdesetjednogodišnjeg vojnog službovanja, učestvovao je u šesnaest ratova. Borio se u bitkama kod Landrecija, B. Klermona, Landana, Mareshajma, Vada, Marenga, San Pietra, Karaka, itd. Za vojne zasluge u borbama kod Vilanuova na Alponu (15. 12. 1809.) odlikovan je redom Marije Terezije. Time je stekao baronat, pravo na dodatak imenu Riv Alpona. I više od toga. Vojnička hrabrost i komandantska uviđavnost doneli su mu priznanp drugova, naziv „Bajard”.
G. Maretić je bio ličnost po svemu predodređena da bude prvi istoričar srpske revolucije. Rođen je u Novom Mestu (Neustadt), u Moravskoj, 1771. godine. Vojnu akademiju je završio u Bečkom Novom Mestu, 1787. godine. Čitav život je posvetio vojničkom pozivu kao odlučan praktičar, ali i kao uporni istraživač teoretičar.
G. Maretić je napisao više značajnih, javnosti nedovoljno poznatih dela iz oblasti vojnih nauka, posebno iz oblasti istorije. U prvom redu, tu su: Istorija srpske revolucije; Stara geografija i topografija Dalmacije, Hrvatske, Istre, Bosne, Albanije, Epira; Istorija goto-slovenske familije Brus-Vert; Bitka kod Veglia i Grobnika 1242. codine; Bitke kod Grobnika; O brošuri grofa Draškovića; Istorijski prikaz ruina Medvedgrada; Sećanja na Hrvatsku; Pisma Valentinu Kiriniću, itd.
Na žalost, ni jedno od ovih dela nije objavljeno...
Sve u svemu, od desetak velikih rukopisa ovog zanimljivog pisca, objavljeno je samo nekoliko članaka, ne računajući Istoriju srpske revolucije. Ovo delo je objavljeno 1821. godine. Objavljeno je anonimno u Austrijskom vojnom časopisu, pod naslovom: „Istorija ustanka u Srbiji u godinama 1804-1812”.Autorstvo je dugo pripisivano uredniku časopisa L. Rotkirhu. U tom duhu, pisao je Kopitar Vuku, šaljući mu, u ime Rotkirha, Austrijski vojni časopis sa objavljenim rukopisom Maretićeve „Istorije srpske revolucije” . U tom duhu, odgovarao je Vuk Kopitaru: „Baronu Rotkirhu kažite preveliku blagodarnost, kako od mene za poklon knjige, tako i od najznatnijih Srbalja naši (kojima sam je ja čitao i tolkovao) za ovako pisanje ove stvari”.