Godina izdanja: 2005
ISBN: 86-85343-05-9
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Petrovaradin juče,danas,sutra Monografija *6413*12-2022
Priredili: Zvonimir Vuković, Igor Novaković ISBN 86-85343-05-9
Izdavač: Savez studenata Univerziteta u Novom Sadu, Ogled - Omladinska grupa za liderstvo, edukaciju i demokratiju - Novi Sad,2005.g
Tvrd šiven kožni povez, zlatotisk,ćirilica, strana: 363 strana-bogato ilustrovana cb.foto, veći format: 26 x 20,5 cm, težina 1050.grama
stanje: nekorišteno - novo✔️
knjiga podeljena u dva dela, odnosno dva Zbornika, iz 1961. i 2004. godine. Teško bi bilo odabrati zapise saznanja o prošlosti, utiske o sadašnjosti i očekivanja u budućnosti onih koji su pisali o ulicama pozadi tvrđavskih zidina:
Na jedinstven način prikazane su prošlost, sadašnjost i budućnost „tadašnjeg” Petrovaradina, odnosno njegovih ulica i objekata u tvrđavskom podgrađu, majurima i drugim naseljima na njegovom području.
Špilerova kuća, najstarija tajna Petrovaradinau ulici Vladimira Gortana br.8
Najstarija kuća u Petrovaradinu još uvek se može videtiu ovon delu,podigli su je Jezuiti krajem XVII. veka.-1693.g,Jezuite je doveo Grof Leopold,i tu su ostali do 1773.g.
Praistorija
Prema ranijim saznanjima, na Petrovaradinskoj tvrđavi prvo ljudsko naselje postojalo je još 4500. godina pre nove ere ali nakon arheoloških otkrića na samom početku istraživanja istorija ovog prostora pomerena je na period 19.000-15.000 godina pre nove ere. Zahvaljujući tome znamo da čovek u kontinuitetu nastanjuje prostor Petrovaradinske stene od praistorije do danas, pa čak i paleolitu kada su se ljudska staništa uglavnom nalazila u pećinama.
Istraživanjem ostataka naselja iz mlađeg bronzanog doba (3000 godina pre nove ere) arheolozi su pronašli i bedeme pojačane koljem i palisadama iz tog perioda koji svedoče da je još u vreme tzv. vučedolske kulture postojalo utvrđeno naselje.
Srednji vek
Posle eneolita na Petrovaradinskoj steni su se smenjivale različite kulture. Oko stote godine pre nove ere ove prostore naseljavaju Kelti koje sto godina kasnije smenjuju Rimljani koji utvrđivanjem granice na Dunavu grade tvrđavu Kuzum (lat: Cusum) koju će u petom veku razoriti Huni. Polovinom XIII veka skoro na istom mestu naseljavajcu se katolički monasi iz reda ` cistercita` ( lat. `ordo cisterciensis`). Dozvolom ugarskog kralja Bele IV grade manastir koji nazivaju Belakut. Manastir je nakon provale Tatara utvrđen.
Nakon konačnog oslobađanja sremačkih krajeva od Turaka, početkom 18. veka, Petrovaradin je počeo užurbano da se širi van okvira bedema Petrovaradinske tvrđave.
Prema padinama Fruške gore, u pravcu Sremskih Karlovaca i Sremske Kamenice, počele su da niču ulice sa bezbroj novih kuća. Prilikom kopanja temeja za nove kuće ili bunara, ljudi su često nailazili na zatrpane krečane ili ostatke ciglarskih peći. Sastav tla u okolini Tvrđave je bio idealan za iskopavanje gline potrebne za milione cigala ugrađenih u samu Tvrđavu, prilikom njene izgradnje.