ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 350
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Spoljašnjost kao na fotografijama, nekih desetak recenica podvuceno hem. olovkom, nista strasno, sve ostalo uredno!

Velika istočna kriza je počela na osmanskim teritorijama na Balkanu 1875, izbijanjem nekoliko ustanaka i ratova koji su rezultirali miješanjem međunarodnih sila, i završila se Berlinskim sporazumom u julu 1878. godine.

Istorija
Stanje osmanske administracije na Balkanu nastavlja da se pogoršava tokom 19. vijeka kada centralna vlada postepeno gubi kontrolu nad cijelim provincijama. Reforme koje nameću evropske sile dovele su do poboljšanja uslova života hrišćanskog stanovništva, dok je u isto vrijeme dovelo do nezadovoljstva značajnog dijela muslimanskog stanovništva. Bosna i Hercegovina je pretrpjela najmanje dva talasa pobune od strane lokalnog muslimanskog stanovništva. Austrija se konsolidovala poslije previranja u prvoj polovini vijeka i zahtjeva da se rehabilituje njena dugogodišnja politika ekspanzije na račun Osmanskog carstva. U međuvremenu, de iure autonomne, de facto nezavisne kneževine Srbija i Crna Gora, takođe nastojao da prošire svoje teritorije na račun regiona gdje su naseljeni njihovi sunarodnici. Nacionalistička i iredentistička osjećanja bila su jaka i ohrabrene od strane Rusije.

Dana 24. avgusta 1854,[1] za vrijeme Krimskog rata, Osmansko carstvo je uzelo svoje prve inostrane zajmove.[2] Carstvo je ušlo u kredite, djelimično za finansiranje izgradnje železnice i telegrafske linije, a dijelom za finansiranje deficita između prihoda i velikih rashoda u carski dvor, kao što je izgradnja novih palata na Bosforskom moreuzu u Istanbulu.[3] Osmanska mornarica, 1875. godine, je imala 21 bojnih brodova i 173 ratnih brodova drugih vrsta, koji su formirali treću najveću pomorsku flotu na svijetu, poslije onih iz britanske i francuske mornarice. Svi ovi rashodi su stavili veliki pritisak na osmansku riznicu. U međuvremenu, teška suša u Anadoliji 1873. i poplave 1874. izazvale su glad i rasprostranjeno nezadovoljstvo u srcu carstva. Zbog poljoprivredne nestašice došlo je do smanjenja prikupljenog poreza, što je natjeralo vladu pod pritiskom otplate kredita u oktobru 1875, poveća porez u svim njenim pokrajinama, uključujući i Balkan.[3]

Odluka o poveću poreze za plaćanje dugova Osmanskog carstva stranim kreditorima izazvala je bijes u balkanskim provincijama, što je kulminiralo u Velikoj istočnoj krizi i konačno rusko-turski rat (1877—1878) koja je obezbjedio nezavisnost ili autonomiju za hrišćanske narode na balkanskim teritorija carstva, Berlinskim sporazumom u julu 1878. godine.

Istoričar Maroš Meličarek piše da se Velika istočna kriza ne bi mogla okončati bez učešća Srbije kao ključne balkanske države.