ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1981
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

APOTEKA U KARANOVCU Milutin R.Jugović
Kraljevo,1981.god,24.cm,ILUSTROVANO,125.strana

Istorijat apoteke

Izvodi iz knjige “Apoteka u Karanovcu “ Milutina R. Jugovića

Polovinom 1879. godine javio se molbom da želi u Karanovcu otvoriti i držati javnu apoteku magistar farmacije Dušan Todorović pa je zbog toga “pozvat odbor da o tome donese svoje zaključenije”. Pošto je pažljivo razmotrio predlog odbor je:

REŠIO Da se učini predlog preko policajne vlasti za dozvolu da može apoteka u ovoj varoši postojati, i da se može g. Dušan za apotekara ovdi primiti,-a odbor je mnenja da je u opštini apoteka od potrebe, zato: što opština ima preko 500 poreskih glava, što stoji u priličnom rastojanju izmedju Čačka, Kragujevca i Kruševca kao varoši u kojima postoje apoteke, a u isto vreme ovdi postoje svagda dva lekara i to: sreski i vojeni...

Po izvršenom pregledu a po jednoglasnom “mnenju” Komisije izlazi ovakav: REZULTAT Da je g.Dušan Todorovic, svoju Apoteku prema Zakonu, za apoteke i apotekare kako sa propisanim lekovima, tako i sa dovoljnim količinama istih a tako i sa nužnim priborom i naučnim sredstvima snabdeo, i pošto je još dva ormara za Apoteku i nužne knjige apotekarske naručio to je komisija ovaga “mnenja: da se Apoteka za javnu prizna.

Ministar je 14. novembra 1881. godine obavestio okružnog načelnika u Čačku, a ovaj sreskog u Karanovcu da”...je g. Dušan Todorovic, apotekar karanovački ispunio i taj zakonski uslov što je postao srpski podanik to se njegova apoteka oglasuje za javnu.

Što više odmiče 19.vek u Srbiji se sve više oseća uticaj “sanitetske struke” iz zemalja koje su dalje odmakle u njenom razvoju. Sa apotekarima koji iz Evrope dolaze u zemlju “idu i lekovi”. Sa razvojem apotekarstva nestaju “priručne apoteke” kod sreskih i okružnih lekara. Posle smrti D. Todorovića 1901.godine apoteka je vlasništvo udove Drage.

Polovinom marta 1904. godine Momir Nikolić, administrator u apoteci, podnosi molbu ministru unutrasnjh dela i moli za odobrenje da kupi apoteku pok. Dušana Todorovića.

U maju 1905. godine stara apoteka u nepromenjenom obliku i na istom mestu više opštinske kuće, postala je i de facto i de jure Momira Nikolića koji će sa ovom apotekom ostati u Kraljevu sve do 1929. godine.
U kraljevačku apoteku Momira Nikolića 1921. godine dolazi za pomoćnika-stručnog saradnika , diplomirani apotekar Miodrag M. Marković. Novi pomoćnik ostaje godinu dana u apoteci, a potom odlazi. Pošto ne može da dobije koncesiju da u Kraljevu otvori drugu apoteku, otvara u gradu na Ibru drogeriju.

Broj stanovnika u dvadeset opština sreza žičkog se umnožava. Nove fabrike i druge ustanove prouzrokovale su priliv stanovništva u grad- taj bitan uslov za otvaranje sledeće apoteke u Kraljevu. Još nije stupio na snagu Zakon o uređenju Vrhovne državne uprave u Jugoslaviji kad je, umesto već prisutnog apotekara u Kraljevu, koncesiju za držanje i otvaranje druge javne apoteke u Kraljevudobio Miroslav Pelnarz,(u toku rata “šef apoteke u bolnici prestolonaslednika Aleksandra I Karađorđevica u Solunu) koja postoji do 1948. godine.

U Kraljevu su, inače, jos pri otvaranju druge apoteke postojali svi uslovi za otvaranje i treće javne apoteke, ali će Kraljevo treću apoteku dobiti tek 1935.godine. U Mataruškoj Banji apotekari su u toku sezone otvorili filijalu apoteke za koju su što treba nosili iz matične apoteke i posle sezone vraćali pribor i lekove u matičnu apoteku u Kraljevo. Ova filijala je od 1937. do 1941. godine stalno u sastavu apoteke Miodraga M. Markovića.

Drugi svetski rat je Kraljevu trećinu stanovništva odneo u smrt.U masovnom streljanju koje su Nemci izvršili od 15. do 20. oktobra 1941. godine, streljan je mr ph Miodrag M. Marković sa sinovima i kolegom Živojinom Kraičaninom.

Porodica Miodraga M. Markovića, početkom 1948. godine, predaje apoteku državi. Iste godine po odluci Gradskog narodnog odbora osnovano je preduzeće pod nazivom Gradska apoteka u Kraljevu. Za prvog direktora postavljen je Momčilo Radović


Knjiga je N O V A
------------------------------
1v