ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Godina izdanja: K96
Jezik: Srpski

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Ostali naslovi koji sadrže ključne reči: Srpsko pitanje , Srbija , Narodni pokreti , Nacionalizam , Rasna segregacija , Političke prilike , Etničke manjine
Ostali naslovi iz oblasti: Politika


Milan Paroški (5. mart 1957) srpski je političar.

Rođen je 1957. godine Turiji kod Srbobrana. Diplomirao je politikologiju na Fakultetu političkih nauka u Beogradu. Na istom fakultetu je magistrirao na temu Politička uloga i značaj staleških sabora u srpskoj srednjovekovnoj državi i doktorirao na temu Ideja sabornosti i državni sabori u srpskoj političkoj tradiciji.[1][2] Trenutno je zaposlen je u Gradskom zavodu za zaštitu spomenika kulture u Novom Sadu. Pored toga na svom imanju u Vojvodini bavi se poljoprivredom.[3][4]

Politički rad
Milan Paroški postao je poznat u javnosti početkom devedesetih godina kada je posle prvih višestranačkih izbora postao poslanik Narodne stranke koja je bila u predizbornoj koaliciji sa SPO, izabran u 187. izbornoj jedinici (Novi Sad IV). Proslavio se dugim govorima u srpskom parlamentu zbog čega je dobio nadimak „srpski Kastro“. Poznat je po svojim nacionalističkim istupima. Učestvovao je na devetomartovskim demonstracijama i bio jedan od govornika na njima. Aprila meseca 1991. godine Milan Paroški je na mitingu u Jagodnjaku u Baranji na kojem je učestvovao zajedno sa Vojislavom Šešeljom, navodno izgovorio da nijedan Hrvat ne može uzurpirati tu teritoriju i kada bi to uradio „treba ga slobodno ubiti kao kera pored plota“ (Paroški tvrdi da ovo nikada nije izgovorio). Vremenom se razišao sa Vukom Draškovićem i osnovao Narodnu stranku. Učestvovao je sa svojom partijom na izborima za predsednika Srbije 1992. godine i bio trećeplasirani iza Slobodana Miloševića i Milana Panića. Tada je osvojio 3,16% glasova odnosno 147.693. glasova. Kasnije je bio u koaliciji sa Zoranom Đinđićem kojim se razišao 1997. godine zbog Đinđićeve odluke da bojkotuje izbore. U prvom krugu predsedničkih izbora 1997. godine osvojio je deveto mesto sa 27. 100 glasova odnosno 0,66% glasova. Od 2000. godine lagano počinje da iščezava sa političke scene. Učestvovao je na parlamentarnim izborima u koaliciji „Za narodno jedinstvo“ zajedno sa Draganom Markovićem Palmom, Borislavom Pelevićem i Marijanom Rističevićem. Lista je osvojila 68.537 glasova, odnosno 1,8% glasova. Na parlamentarnim izborima 2008. godine predvodio je izbornu listu „Narodni pokret za Srbiju“ Od 22. izborne liste koliko je učestvovalo na izborima, Paroški je zauzeo 19. mesto sa svega 3.795. glasova, odnosno 0,07% glasova. Prilikom preregistracije stranaka u Srbiji 2010. godine, Paroški nije uspeo da skupi neophodnih 10.000 potpisa pa je svoju stranku ujedinio sa strankom Srpska sloga čiji je predsednik Ljubomir Simić.

Zanimljivosti
Devedestih godina Paroški je držao maratonski govor u Skupštini Srbije. Govor je prekinuo tadašnji predsednik Skupštine Radoman Božović. Plan Paroškog bio je da govori 24 časa, da ga u tome nije omeo Božović.

Paroški je učestvovao u trećem serijalu rijaliti-šoua „Farma“ iz kojeg je izbačen nakon uvreda na nacionalnoj i verskoj osnovi upućenih dens pevaču Andriji Đoganiju (alijas Baki B3).

Bibliografija
R-H negativno, 1990
Hronika za ujedinjeno Srpsko kraljevstvo, 1993
O državi i narodu, 2000
Andavil, 2001
Raci, 2003
Ra i novi svetski poredak, 2003
Usekovanije, 2006
Sveti Sava i Solomonova mudrost : Žiča - najstariji dvodomi parlament na svetu, 2009
Skupštinska proročanstva, 2012
Sorabi su prezali irvase : naučni eseji i matematički skup boga Sunca - Ra, 2015
Objavio više tekstova u časopisu NaTron,[5][6] uredio više knjiga i kataloga, napisao više prikaza i recenzija za potrebe Banatskog udruženja književnika.