Godina izdanja: 2018
ISBN: 978-86-7188-179-1
Autor: Domaći
Vrsta: Eseji i kritike
Jezik: Srpski

Posveta i potpis autora, dobro očuvano.

Autor - osoba Kopicl, Vladimir, 1949- = Kopicl, Vladimir, 1949-
Naslov Umetnost i propast : transkulturalna naklapanja / Vladimir Kopicl
Vrsta građe esej
Ciljna grupa odrasli, opšte (lepa književnost)
Jezik srpski
Godina 2018
Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Futura publikacije, 2018 (Petrovaradin : Workshop)
Fizički opis 182 str. ; 22 cm
Zbirka ǂEdicija ǂKontrateg ; 7
(broš.)
Napomene Tiraž 500
Beleška o autoru: str. 181-182
Napomene i bibliografske reference uz tekst.

Zbirka eseja Vladimira Kopicla sa izazovnim naslovom Umetnost i propast donosi reprezentativne primere njegovog novijeg esejističkog razmatranja problematike savremene kulture u svetlu analitike evropskih i naših najaktuelnijih praksi u polju kulturne politike, kao i najmarkantnijih pojava koje su na naša i svetska zbivanja ostavila neizbrisiv trag.
Podjednako, i sa ništa manjim trudom da u svojim tekstovima bude analitičan i razumljiv, polemičan i sklon stručnoj argumentaciji, eruditan i svoj, Kopicl ceo niz eseja u ovoj knjizi posvećuje pitanju mogućnosti i dometa klasičnog poimanja umetnosti u zadatom nam planetarnom ambijentu današnjice, a ne manje se bavi i raznolikim oblicima novije umetničke prakse, od filma/teatra do performans arta i od ženskog pisma do psihodelije.
Naravno, tu su i opsežnije književne studije koje je Kopicl pisao u izuzetnim povodima tokom poslednjih godina, i to po pravilu o prvorazrednim našim piscima, ovenčanim najvišim priznanjima na književnoj i kulturnoj sceni ali ne i obimnijim naporima tumača književnosti. Upravo otud dragocenim se čine Kopiclovi eseji o pesničkom stvaralaštvu Raše Livade, pričama i romanima Slobodana Tišme, kritici Tarasa Kermaunera, poeziji i esejima Slobodana Zubanovića, Ota Fenjvešija, Vase Pavkovića, Nine Živančević, koji u ovoj knjizi zauzimaju krajnje ali svakako ne i poslednje mesto po značaju i dometu.

Vladimir Kopicl rođen je 1949. godine. Završio je studije književnosti na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu.
Objavio je knjige poezije Aer (Matica srpska, 1978), Parafraze puta (Matica srpska, 1980), Gladni lavovi (Književna zajednica Novog Sada, 1985), Vapaji & konstrukcije (Matica srpska, 1986), Pitanje poze (Matica srpska, 1992), Prikaze – nove i izabrane kratke pesme (Matica srpska, 1995), Klisurine (Narodna knjiga, 2002), Pesme smrti i razonode – izabrane i nove pesme (Orpheus, 2002), Smernice (Biblioteka „Svetozar Marković“, 2006), Promašaji (Narodna biblioteka „Stefan Prvovenčani“, Edicija Povelja, 2008), Sovin izbor – nove i izabrane pesme (Gradska biblioteka „Vladislav Petković Dis“, 2008), 27 pesama: tenkovi & lune (KCNS, 2011), Nesvršeno (dvojezično izdanje, Matica makedonska / Arka, 2011), Tufne – izabrane pesme (Narodna biblioteka Srbije i Zadužbina „Desanka Maksimović“, 2013), H&Q (Arhipelag, 2013), Format zveri (Arhipelag, 2015), Szurdokok (Forum, 2019), Udaljeni bubnjevi (KCNS, 2020).
Roman: Purpurna dekada (Dereta, 2020).
Knjige eseja: Mehanički patak, digitalna patka (Narodna knjiga, 2003), Prizori iz nevidljivog (Narodna knjiga, 2006), Umetnost i propast (Futura publikacije, 2018).
Priredio je i preveo više knjiga, zbornika i antologija: Telo umetnika kao subjekt i objekt umetnosti (Tribina mladih, 1972 – sa Anom Raković), Trip – vodič kroz savremenu američku poeziju (Narodna knjiga, 1983 – sa Vladislavom Bajcem), Novi pesnički poredak – antologija novije američke poezije (Oktoih, 2001 – sa Dubravkom Đurić), Vrata panike – telo, društvo i umetnost u mreži tehnološke derealizacije (Orpheus, 2005), Milenijumski citati (Orpheus, 2005), Tehnoskepticizam (Orpheus, 2007) itd.
Dobio je Brankovu nagradu za prvu knjigu pesama (1979), Sterijinu nagradu za pozorišnu kritiku (1989), Nagradu DKV za knjigu godine (2003), Nagradu „Stevan Pešić“ (2003), Nagradu ISTOK-ZAPAD za poeziju (2006), Disovu nagradu za pesnički opus (2008), Nagradu „Desanka Maksimović“ za pesničko delo i doprinos razvoju srpske poezije (2012), Nagradu Ramonda Serbica za celokupno delo i doprinos književnosti i kulturi (2017) i Nagradu „Dimitrije Mitrinović“ za roman Purpurna dekada i izuzetan doprinos srpskoj kulturi i očuvanju lepih umetnosti (2021).
O njegovom književnom i umetničkom radu objavljene su monografska izdanja: Vladimir Kopicl: Ništa još nije ovde ali neki oblik već može da mu odgovara (Muzej savremene umetnosti Vojvodine, Novi Sad, 2007, priredio Nebojša Milenković), Najbolji svet – Vladimir Kopicl, dobitnik Disove nagrade (Gradska biblioteka „Vladislav Petković Dis“, Čačak, 2008, priredila mr Marijana Matović) kao i zbornik radova Poezija Vladimira Kopicla (Zadužbina „Desanka Maksimović“, Beograd, 2014, priredila Mirjana Stanišić).
Prevođen, zastupljen, biran, postavljan itd. Živi u Novom Sadu.

MG P50