Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Vrsta: Istorija srpske književnosti
Jezik: Srpski

odlično očuvano kao na slikama

Gojko Tešić

KAPITALNO DELO!

Zli volšebnici: Polemike i pamfleti u srpskoj književnosti 1917—1943. (zbornik) 1-3 / priredio Gojko Tešić

veliki format
najpovoljnije bi bilo da se pošalje preko pošte kao cc paket, ne bi trebalo da bude preko 400 dinara.

Beograd 1983. Tvrd povez, ilustrovano, XXXII + 603 + 767 + 967 strana.

-KNJIŽEVNO JEDINSTVO / AVANGARDA /
-ETIKA, MISTIFA+IKACIJA ETIKE
-NADREALIZAM
-ZENIT, ZENITISTI, ZENITIZAM
-NOVO VREME LITERATURE
-NADREALIZAM
-ANTIMODERNIZAM
-POKRET SOCIJALNE LITERATURE
-SLUČAJ MILOŠ CRNJANSKI
-GLASOVI DESNICE
-SUKOB NA KNJIŽEVNOJ LEVICI
-`NOVI` ILI `SOCIJALISTIČKI` ILI `DIJALEKTIČKI REALIZAM`
-KNJIŽEVNA DESNICA
-ŠTUKA KULTURA...


Gojko Tešić (Lještansko, 28. avgust 1951) srpski je istoričar književnosti, književni kritičar, antologičar, urednik i univerzitetski profesor u penziji. Najveći je avangardolog srpske (i jugoslovenske) književne istorije i izuzetno zaslužan za očuvanje i reinterpretaciju dela i života pisaca srpske avangardne književnosti, u najvećoj meri Stanislava Vinavera i Radeta Drainca, ali i Grigorija Božovića, Stanislava Krakova, Dragiše Vasića, Todora Manojlovića, Miloša Crnjanskog.
Prof. dr
Gojko Tešić
Datum rođenja
28. avgust 1951. (73 god.)
Mesto rođenja
Lještansko, FNR Jugoslavija
Prebivalište
Beograd
Obrazovanje
Filozofski fakultet Univerziteta u Novom Sadu
Univerzitet
Univerzitet u Novom Sadu
Zanimanje
istoričar književnosti, književni kritičar, antologičar, urednik i univerzitetski profesor u penziji
Deca
Iva Tešić
Nagrade
Oktobarska nagrada grada Beograda
Brankova nagrada Matice srpske
Nagrada SIZ-a kulture Vojvodine
Nagrada „Đorđe Jovanović”
Nagrada „Pavle Marković Adamov”
Nagrada „Dušav Vasiljev”
Vukova nagrada
Biografija
uredi
Rođen je u porodici Milenije i Milenka Tešića u Lještanskom kod Bajine Bašte i odrastao je uz dve rođene sestre, Milesu i Milenu. Iz prvog braka ima ćerku Ivu Tešić. Živi u Beogradu.
Osnovnu školu je završio u Kostojevićima (1958–1966, dobitnik Diplome „Vuk Karadžić”), gimnaziju u Titovom Užicu (1966–1970, dobitnik Diplome „Svetozar Marković”). Diplomirao je na Filološkom fakultetu u Beogradu – na grupi za jugoslovensku i opštu književnost (1970–1976). Postdiplomske studije završio je na istom fakultetu odbranom magistarskog rada „Polemike o avangardi u srpskoj književnosti dvadesetih godina” (1985, mentor prof. dr Miloš I. Bandić). Disertaciju „Srpska književna avangarda (1902–1934) – književnoistorijski kontekst” odbranio je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu 17. novembra 2004. godine (mentor prof. dr Slavko Gordić).[1]
Karijera
uredi
Bavi se književnoistorijskim, književnokritičkim i uredničkim radom od 1972. godine objavljujući u sledećim listovima i časopisima: Književna istorija, Razvitak, Književna reč, Književna kritika, Književnost, Književne novine, Politika, Borba, Polja, Savremenik, Koraci, Ulaznica, Povelja, Gradac, Delo, Književni magazin, Književni glasnik itd. i u institutskim zbornicima.[1]
Urednik
uredi
Bio je urednik Književne reči od 1977. do 1980, a od 1980. do 1984. godine glavni i odgovorni urednik (sa izrazito demokratskom, polemičkom/kritičkom i međunarodnom orijentacijom). Kratko vreme bio je u redakciji časopisa Književnost (1986–1987).[1]
Pokrenuo je i uredio samo dva broja književne revije Itaka (1995, 1997 – izdavači Kredibel banka i Čigoja štampa), potom reviju Avangarda (1997, 2000, 2003 – izdavači Kredibel banka i Čigoja štampa) i Almanah Vinaver (1997 – izdavači Kredibel banka i Čigoja štampa), književnu reviju Alfa (izdavač Narodna knjiga, 2001) i zapaženu publikaciju povodom stogodišnjice rođenja Miroslava Krleže Pečat o Krleži Danas (1993). U Fondaciji „Stanislav Vinaver” osnovao je i uređivao naučnu publikaciju Vinaverovo ogledalo (2016–2020).[1]
Bio je urednik Biblioteke „Albatros” (IP „Filip Višnjić” 1993–1994). U Narodnoj knjizi je 1995. pokrenuo i do 2005. uređivao književnoteorijsku i književnoistorijsku Biblioteku „Pojmovnik” (objavljeno preko 50 naslova – proglašena za najbolje uređivanu biblioteku na Drugom milenijumskom sajmu knjiga 2002, potom za izdavački poduhvat godine na Salonu knjige u Novom Sadu, 2003), „Kontekst” (potom: „Novi kontekst”), „Slovenska književna misao”, zatim beletrističke biblioteke „Kraj veka”, „Alfa” (produkcija savremene srpske književnosti, uredio preko 50 naslova proze, poezije i eseja), „Slučaj”, „Trezor”, „Moderna tradicija”, „Bibliosfera”, „Napuklo ogledalo” itd. U izdavačkoj kući „Otkrovenje” pokrenuo je biblioteke „Tekst”, „Avangarda” i „Postojbina”, a kod Čigoja štampe biblioteke „Skladište” i „Rez”. Veliki broj autora koje je objavio u navedenim bibliotekama dobio je najznačajnija književna priznanja (NIN-ovu nagradu, Andrićevu nagradu, Nagradu „Isidora Sekulić”, Nagradu „Đorđe Jovanović”, Nagradu „Vukove zadužbine”, Vitalovu nagradu, Nagradu „Sreten Marić”, Nagradu „Radomir Konstantinović” itd.). Osnivač je „Vinaverove biblioteke” u okviru Fondacije „Stanislav Vinaver” u Šapcu (2017–2020) u okviru koje je pokrenuo nekoliko kolekcija („Vinaverovo ogledalo”, „Avangardologija”, „Biće i jezik”, „Vinaveriana”).[1]
Naučni i akademski rad
uredi
Bio je zaposlen u Institutu za književnost od 1. februara 1977. godine; od 1. septembra 1980. do 30. septembra 1984. radio je u Književnoj omladini Srbije na mestu glavnog i odgovornog urednika lista Književna reč, a od 1. oktobra 1984. vraća se u Institut, gde je radio u zvanju višeg naučnog saradnika do 15. januara 2008. godine. Kao saradnik Instituta dva puta je boravio na naučnom usavršavanju u Moskvi (1982) i u Parizu (1988. i 1989). Bio je stipendista Geteovog instituta (Frajburg, 1988). Od 1. januara 2006. do 15. januara 2008. godine bio je rukovodilac projekta „Savremene književne teorije i njihova primena: nove diskursivne prakse književnoteorijskih proučavanja”. Bio je honorarni urednik u IP „Narodna knjiga” od 1995. do 2005. godine. Bio je zaposlen u Službenom glasniku kao urednik biblioteke „Književne nauke, umetnost, kultura” (pokrenuo je i uređivao 27 kolekcija) od 15. januara 2008. do 1. marta 2010. godine. Od januara 2005. na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu predavao je Srpsku književnost 20. veka, Međuratnu srpsku književnost i Književnost srpske avangarde na osnovnim studijama (Katedra za srpsku književnost) – od 29. marta 2006. do 24. decembra 2010. bio je u zvanju vanrednog profesora, a od 24. decembra 2010. do penzionisanja bio je u zvanju redovnog profesora na istom fakultetu. Pored nekoliko tematskih kurseva, bio je predavač na kursu Međuratna srpska književnost, umesto kog je osnovao predmet Književnost srpske avangarde, a na master studijama utemeljio je predmet Avangardne, neoavangardne i eksperimentalne tendencije u srpskoj književnosti XX veka. U zimskom semestru 2009/2010. bio je gostujući profesor po pozivu na Filozofskom fakultetu u Zagrebu – Katedra za južnoslavensku filologiju (održavši tematski kurs Srpska književna avangarda u južnoslavenskom kontekstu). Penzionisan je 2018. godine.[1]
„ Prof. Tešić je, međutim, inicijalno odavao sasvim drugačiji utisak, kojem sam u početku i sam robovao. Mnogi će reći: predavanja su bila jednolična, što će reći iskomunicirana istim glasom, iste intonacije, bez dramatičnosti. Šokiraćemo se mi iz iste generacije kada budemo ušli u krug naučnih skupova i kada budemo videli koliko je vatren, bučan i agresivan govornik Gojko Tešić, sve naravno u plemenitom smislu; vatren i agresivan u smislu ljubavi prema Vinaveru, na primer, a ne prema nekakvoj zločinačkoj političkoj ideologiji, sa čime se vatreni govornici nepravedno isključivo povezuju. Ako ste čuli fazone posle neke tuče na javnom mestu o tome kako se „sigurno nisu pobili oko književnosti“, prof. Tešić je vrlo lako mogao biti junak upravo takve priče. Takva na prvu loptu percepirana monotonost bila je samo donekle istinita. Prof. Tešić je istina na FFUNS došao kasno u svojoj karijeri naučnika, urednika, kritičara i priređivača, nenaviknut na devedesetominutna predavanja klincima. Ali vraćam se na njegova možda nehotična, no u mom poznavanju i shvatanju potpuno svesna i kreativna metodička rešenja: njegova navodna retorska „jednoličnost“ nije bila nesvesni refleks manjka iskustva iza predavačke katedre, već svesna odluka. Dužnost predavača, kako ju je shvatao prof. Tešić, bila je – u skladu sa, vraćam se ponovo, idealom humanističke nauke koji individualne iskre lucidnosti i kritičkog odnosa čak i prema jezgrenim, tvrdim elementima naučnog gradiva ne samo da dopušta, nego u najboljem slučaju i ohrabruje – da predaje samo ono što se da smatrati objektivnim, to jest, ono što je za prosečnog dvadesetogodišnjaka dozlaboga smarajuće: istoriografiju, izdavačke poduhvate i hronologiju, kritičke refleksije i opaske, polemike i polemičke odgovore, istorijat verzija teksta, zapise govora i od zvaničnih svedoka potvrđene izjave. Sve ostalo, o čemu se može diskutovati ili o čemu se može oblikovati lični stav i utisak, ostavljeno je stoprocentno studentima samim, da čitaju kako mogu. ”
— Miloš Jocić, SILABUSI PROF. TEŠIĆA
Institut za književnost i umetnost objavio je 2021. zbornik Avangarda i komentari: međunarodni naučni zbornik radova u čast prof. Gojka Tešića[mrtva veza], koji su uredili Igor Perišić i Vladan Bajčeta.
Ostale stručne aktivnosti
uredi
Organizovao je Međunarodni naučni skup „Književno i prevodilačko delo Stanislava Vinavera” i uredio istoimeni zbornik radova (1985). Bio je rukovodilac projekta „Savremene književne teorije i njihova primena” (2006–2008). Inicirao je osnivanje Fondacije „Stanislav Vinaver” u Šapcu (2016. godine – u okviru koje je utemeljio književno-umetničku i naučnu manifestaciju „Vinaverovi dani evropske kulture u Šapcu”, potom Istraživačko-izdavački centar – odnosno „Vinaverovu biblioteku”).
U proteklih 30 godina svojim javnim delovanjem bio je izrazito opoziciono orijentisan iako nije bio stranački angažovan od trenutka kada je demonstrativno napustio članstvo SKJ (1984) – tekstove polemičko-pamfletske sadržine objavljivao je u Književnoj reči, Vremenu, Književnim novinama, Borbi, NIN-u, Demokratiji, Stavu, u Politici (pre 1992. godine) itd. Dokument o njegovom intelektualnom i stvaralačkom angažmanu neosporno je evidentan u stotinu brojeva Književne reči koju je uređivao od 1980. do 1984. godine. Ovaj list je u to vreme imao i veoma veliku međunarodnu reputaciju (o čemu postoje pisani tragovi u listovima u SAD, Nemačkoj, Švajcarskoj, Francuskoj, Poljskoj, Mađarskoj itd.).
Članstva
uredi
Bio je član Udruženja književnika Srbije (do novembra 1996). Član je Srpskog književnog društva i PEN centra. Bio je predsednik Upravnog odbora SKD (2006–2007) i predsednik Upravnog odbora Narodne biblioteke Srbije (2013–2014). Bio je član Saveta za očuvanje misaonog nasleđa Radomira Konstantinovića.
Bio je član sledećih žirija: NIN-ove nagrade, Andrićeve nagrade, Nagrade „Isidora Sekulić”, Disove nagrade, Nagrade „Meša Selimović”, Nagrade „Đorđe Jovanović”, Nagrade „Todor Manojlović”, Nagrade „Račanska povelja”, Njegoševe nagrade, Nagrade „Milutin Uskoković”, Nagrade „Laza Lazarević”, Nagrade „Sreten Marić”, i Nagrade „Radomir Konstantinović”. U Kredibel banci utemeljio je Nagradu „Stanislav Vinaver” (dodeljivana je od 1992. do 1995. godine).

Gojko Tešić, Srpska avangarda u polemičkom kontekstu, 1991.

Zli volšebnici, polemike i pamfleti, 1983.
Nagrade
uredi
Oktobarska nagrada grada Beograda za stručne i naučne radove studenata, 1972, 1973. i 1974. godine.
Brankova nagrada Matice srpske, za književne sastave studenata Filozofskih i Filoloških fakulteta na srpskohrvatskom jezičkom području, 1976.
Nagrada SIZ-a kulture Vojvodine, za knjigu Antologija srpske avangardne pripovetke, 1990.
Nagrada „Đorđe Jovanović”, za studiju Srpska avangarda u polemičkom kontekstu, 1992.
Nagrada „Pavle Marković Adamov”, za knjigu Antologija pesništva srpske avangarde 1902–1934., u Sremskim Karlovcima 1993.
Nagrada „Dušav Vasiljev”, za studiju Srpska književna avangarda – književnoistorijski kontekst, za 2010.
Vukova nagrada, za izuzetan doprinos razvoju kulture u Srbiji, 2011.
Za priređivačke jedinstvene autorske projekte Gojka Tešića izdavači su bili dobitnici prestižnih nagrada na Sajmovima knjiga u Beogradu i Novom Sadu: hrestomatija Zli volševbnici. Polemike i pamfleti u srpskoj književnosti 1917–1943 (1983 – izdavači Slovo ljubve, Beogradska knjiga i Matica srpska), „Dela Rada Drainca” u 10 knjiga (1998–1999 – izdavač Zavod za udžbenike i nastavna sredstva Srbije – izdavački poduhvat 1999; izdavački poduhvat je i na Leskovačkom sajmu knjiga iste godine). „Dela Stanislava Vinavera” u 18 knjiga – izdavački Službeni glasnik i Zavod za udžbenike: 2012. i 2015. godine; prvih 9 knjiga izdavački poduhvat 2012. godine; komplet 18 knjiga na 21. Međunarodnom salonu knjige u Novom Sadu – specijalna nagrada 2015. godine).[1] Pored brojnih nagrada koje su dobili autori čije je knjige uredio, Gojko Tešić je dobio nagrade za biblioteke koje je osnovao i uređivao: za „Pojmovnik” nagradu na Salonu knjige u Novom Sadu 2003. godine, potom „Nagradu za najbolju ediciju” na 11. Međunarodnom podgoričkom sajmu knjiga i obrazovanja, za ediciju „Književne nauke” u izdavačkoj kući Službeni glasnik, 2016. godine.[1]
Dela
uredi

Antologija Albatros, 1985.
Književna istorija
uredi
Srpska avangarda u polemičkom kontekstu, Svetovi – Institut za književnost i umetnost, Novi Sad – Beograd 1991.
Prkosi i zanosi Stanislava Vinavera, Prosveta, Beograd 1998.
Otkrovenje srpske avangarde: kontekstualna čitanja, Institut za književnost i umetnost, Beograd 2007.
Srpska književna avangarda (1902–1934): književnoistorijski kontekst, Institut za književnost i umetnost – Službeni glasnik, Beograd 2009.
Priređivački rad
uredi

Utuljena baština, antologija, 1990.
Antologije i hrestomatije
uredi
Zli volšebnici: polemike i pamfleti u srpskoj književnosti: 1917–1943. Knj. 1, 1917–1929, Slovo ljubve – Beogradska knjiga – Matica srpska, Beograd – Novi Sad 1983.
Zli volšebnici: polemike i pamfleti u srpskoj književnosti: 1917–1943. Knj. 2, 1930–1933, Slovo ljubve – Beogradska knjiga – Matica srpska, Beograd – Novi Sad 1983.
Zli volšebnici: polemike i pamfleti u srpskoj književnosti: 1917–1943. Knj. 3, 1934–1943, Slovo ljubve – Beogradska knjiga – Matica srpska, Beograd – Novi Sad 1983.
Antologija Albatros, „Filip Višnjić”, Beograd 1985.
Književna kritika između dva rata. 1. Prosveta – Nolit – Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd 1985.
Književna kritika između dva rata. 2. Prosveta – Nolit – Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd 1985.
Utuljena baština. 1, Antologija [cenzurisanih] pripovedaka „Dositej”, Beograd 1990.
Antologija pesništva srpske avangarde: 1902–1934: otkrovenja & preinačenja, Svetovi, Novi Sad 1993.
Antologija srpske avangardne pripovetke: (1920–1930), Bratstvo-Jedinstvo, Novi Sad 1989.
Avangardni pisci kao kritičari: izabrani kritički radovi Boška Tokina, Aleksandra Ilića, Branka Ve Poljanskog, Milana Dedinca, Monija de Bulija, Zvezdana Vujadinovića, Ljubiše Jocića, Miloja Čiplića, Dušana Matića, Koče Popovića, Vana Živadinovića Bora i Oskara Daviča, Matica srpska – Institut za književnost i umetnost, Novi Sad – Beograd 1994.
Vasionski samovar. Antologija jugoavangarde 1902–1934. Sveska prva: srpska avangarda. Manifesti i poezija. U: Avangarda, sveske za teoriju i istoriju književno umetničkog eksperimenta, god. II , br. 2-4, 1998-2000, 2001.
Citat Vinaver, Kulturni centar Beograd, Beograd 2007.
U beskrajnom, plavom krugu Miloša Crnjanskog. Romani srpske avangarde. Knj. 1, Čigoja štampa – Službeni glasnik, Beograd 2010.
Od nadrealizma ka modernizmu. Romani srpske avangarde. Knj. 2, Čigoja štampa – Službeni glasnik, Beograd 2011.
Tematski zbornici
uredi
Pečat o Krleži danas, pripremili Marinko Vučinić, Luka Mičeta i Gojko Tešić, „Tersit”, Beograd 1993.
Avangarda: teorija i istorija pojma, Narodna knjiga – Alfa, Beograd 1997.
Avangarda: teorija i istorija pojma. 2, Narodna knjiga – Alfa, Beograd 2000.
Poetika: teorija i istorija pojma, Narodna knjiga – Alfa, Beograd 2000.
Avangarda i tradicija: [anketa Književne reči 1980–1982], Narodna knjiga – Alfa, Beograd 2002.
Književno delo Stanislava Vinavera: teorija, esej, kritika i polemike, poezija, versifikacija, proza, jezik i stil, prevodilaštvo, komparativne teme, razno: zbornik radova, Institut za književnost i umetnost – Braničevo, Beograd – Požarevac 1990.
Kora Vaska Pope: kritike i polemike: (1951–1955), Književna opština Vršac, Vršac 1997.
Venac kritičkih radova: o prozi Miroslava Josića Višnjića, Narodna knjiga – Alfa, Beograd 2006.
Dela srpskih pisaca
uredi
Dela Koče Popovića [1-2]
Nacrt za jednu fenomenologiju iracionalnog, Koča Popović u saradnji sa Markom Ristićem; Hronika lumbaga ili slavenska binda, Koča Popović, Prosveta, Beograd 1985.
Nadrealizam; postnadrealizam, Prosveta, Beograd 1985.
Izabrana dela Dragiše Vasića 1-4
Crvene magle; Kritičari o Dragiši Vasiću, Prosveta, Beograd 1990.
Sabrane pripovetke, Prosveta, Beograd 1990.
Karakter i mentalitet jednog pokoljenja; Devetsto treća, Prosveta, Beograd 1990.
Dva meseca u jugoslovenskom Sibiru; Utisci iz Rusije: putopisi, eseji, kritike, članci, Prosveta, Beograd 1990.
Dela Stanislava Krakova 1-3
Krila, „Filip Višnjić”, Beograd 1991.
Crveni Pjero i druge novele, „Filip Višnjić”, Beograd 1992.
Kroz buru, „Filip Višnjić”, Beograd 1994.
Rani radovi Miloša Crnjanskog
Priče o muškom, „Draganić”, Beograd 1993.
Dnevnik o Čarnojeviću, „Draganić”, Beograd 1994.
Lirika Itake, „Draganić”, Beograd 1994.
Maska: (1918 & 1923), „Draganić”, Beograd 1994.
Izabrana dela Grigorija Božovića 1-3
Neizmišljeni likovi (izbor), Jedinstvo, Priština 1990.
Čudesni kutovi (putopisna proza), Jedinstvo, Priština 1990.
Roblje zarobljeno: (priče o ženama), Jedinstvo, Priština 1990.
Dela Rada Drainca [1-10]
Lirika Drainac: sabrane pesme. 1, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd 1998.
Buntovnik i apostol: sabrane pesme. 2, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd 1999.
Srce na pazaru: sabrana proza, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd 1998.
Silazak s Olimpa: manifesti, eseji, članci i kritike, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd 1999.
Bez maske: polemike i pamfleti, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd 1999.
Putujem, putujem: putopisi i reportaže, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd 1999.
Lepote i čuda Pariza: evropski putopisi i reportaže, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd 1999.
Izdajstvo intelektualaca: politička publicistika i drugo, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd 1999.
Cirkus Drainac: eseji, autobiografske proze, prepiska, razgovori, razno, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd 1999.
Kritičari o Draincu: [(1920-1999)], Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd 1999.
Dela Stanislava Vinavera 1-18
Rani radovi, Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2012.
Pantologije; Alajbegova slama, Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2012.
Eseji i kritike o srpskoj književnosti. 1, Čardak ni na nebu ni na zemlji, Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2012.
Eseji i kritike o srpskoj književnosti. 2, Odbrana pesništva, Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2012.
Zanosi i prkosi Laze Kostića, Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2012.
Videlo sveta: knjiga o Francuskoj, Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2012.
Duša, zver, svest: eseji o evropskoj i svetskoj književnosti, Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2012.
Jezik naš nasušni; Gramatika i nadgramatika, Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2012.
Beogradsko ogledalo, Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2012.
Evropska noć. Sabrane pesme. Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2015.
Bog i čovek na pozornici. Pozorišni eseji i kritike. Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2015.
Muzički krasnopis. Eseji i kritike o muzici. Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2015.
Gromobran svemira; Goč gori: Priče: Putopisi i reportaže. Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2015.
Zemlje koje su izgubile ravnotežu: Evropske putopisne teme, Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2015.
Ukrotitelji haosa. Umetnost, kultura, nauka. Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2015.
Kobni vidici. Politička publicistika. Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2015.
… I druge teme, Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2015.
Zanosi i prkosi Stanislava Vinavera. Studije i eseji o književnom delu Stanislava Vinavera. Službeni glasnik – Zavod za udžbenike, Beograd, 2015.
„ Bez obzira na to što u novije vreme ima suludih komentara otkud ja u prostoru književne umetnosti Radomira Konstantinovića – nema potrebe da se bavim tim opskurnim kreaturama i s levice i sa desnice – ispunio sam neku vrstu njegovog zaveta jer su naši razgovori najčešće bili o Vinaveru.
Vinaver je bio naša stalna tema, paradigma u našim razgovorima i Konstantinović je vrlo često govorio da je potrebno objaviti bar njegova sabrana dela, on to i te kako zaslužuje jer veliki greh srpske kulture prema Vinaveru treba ispraviti.
”
— Gojko Tešić, Intervju Gojko Tešić: Izlazak iz Palanke
Sabrana dela Radomira Konstantinovića

Sabrana dela Radomira Konstantinovića.
Ahasver ili traktat o pivskoj flaši, Fondacija „Stanislav Vinaver” – Dan Graf, Šabac – Beograd 2020.
Pentagram: beleške iz hotelske sobe, Fondacija „Stanislav Vinaver” – Dan Graf, Šabac – Beograd 2020.
Filosofija palanke, Fondacija „Stanislav Vinaver” – Dan Graf, Šabac – Beograd 2019.
Dekartova smrt, Fondacija „Stanislav Vinaver”, Šabac 2018.
Beket prijatelj, Fondacija „Stanislav Vinaver” – Dan Graf, Šabac – Beograd 2019.
Veličina i prokletstvo: od Dositeja do Skerlića i Matoša, Fondacija „Stanislav Vinaver”, Šabac 2018.
O jednom ćutanju: eseji o modernoj srpskoj književnosti XX veka, Fondacija „Stanislav Vinaver”, Šabac 2018.
Beket i drugi: eseji i kritike o svetskoj književnosti, Fondacija „Stanislav Vinaver”, Šabac 2019.
Neispisano vreme: eseji 1951–1989. Fondacija „Stanislav Vinaver”, Šabac 2018.
Radomir Konstantinović prelistava časopise. Knj. 1, 1966–1969. Fondacija „Stanislav Vinaver” – Dan Graf, Šabac – Beograd 2019.
Radomir Konstantinović prelistava časopise. Knj. 2, 1970–1973. Fondacija „Stanislav Vinaver” – Dan Graf, Šabac – Beograd 2019.
Radomir Konstantinović prelistava časopise. Knj. 3, 1974–1980. Fondacija „Stanislav Vinaver” – Dan Graf, Šabac – Beograd 2019.
Ikarov let: radio-drame, poezija, proza, Fondacija „Stanislav Vinaver” – Dan Graf, Šabac – Beograd 2019.
Povratak materiji: likovne i filmske teme, razgovori, razno, Fondacija „Stanislav Vinaver” – Dan Graf, Šabac – Beograd 2019.
Živeti sa čudovištem: kultura, politika, kriza i zločin, Fondacija „Stanislav Vinaver” – Dan Graf, Šabac – Beograd 2019.



avangarda dadaizam zenitizam ljubomir micić