ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1934
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Polovna knjiga, izuzetno očuvana. Potpis prethodnog vlasnika na uvodnom listu.

Izdavač: Geca Kon - Beograd,
1934. god.
Tvrd povez, 23 cm.
451 str.

Glavno Spinozino delo, objavljeno posmrtno, izvršilo je veliki uticaj na mislioce Prosvetiteljstva i razvoj filosofske misli Novog veka, naročito nemačku klasičnu filosofiju. Spinoza tvrdi da slobodna volja ne postoji, da je sloboda saznata nužnost, te se moralno usavršavanje sastoji u pojedinačnom napredovanju u smislu racionalnog odnosa prema svetu. Predmet polemike ne samo među filozofima, već i učenjacima, prosvetiteljima i pesnicima svog doba i potom. Remek-delo racionalizma i obavezno štivo za svakog studenta filosofije.

Baruh Spinoza (Amsterdam, 24. novembar 1632 - Hag, 21. februar 1677) bio je holandski filozof.

Glavna polјa interesovanja bila su mu metafizika, epistemologija, psihologija, etika, politička teorija i filozofija religije.

Nјegovo učenje se često poistovećuje sa panteizmom. Smatra se da je bio jedna od najznačajnih figura racionalizma XVII veka.

Spinoza se rodio u Amsterdamu, u jevrejskoj porodici, koja se doselila iz Portugala. Odrastao u jevrejskoj zajednici i od najranijih godina bio je drugačiji od vršnjaka i veoma posvećen izučavanju Biblije, Talmuda i srednjovekovne filozofije.

Otac ga je poslao u školu za rabina jer je to velika čast za svaku jevrejsku porodicu. U školi se mladi Baruh isticao lakoćom pamćenja i proniclјivim pitanjima koja je postavlјao poštovanim rabinima.

Između 1652. i 1656. godine studira kartezijansku filozofiju u školi Fransis van Emdem.

U 22. godini života je promenio svoje jevrejsko ime Baruh u latinsko Benedikto. Tokom studija filozofije je razvio heterodoksne koncepcije o prirodi božanskog, napuštajući tradicionalna gledišta judaizma.

Jevrejske starešine ga prvo mole, a potom mu naređuju da se tih stavova javno odrekne. Mladi Spinoza to odbija, te ga veće staraca proklinje najtežom anatemom i izopštava ga iz jevrejske zajednice 1656. godine.

Spinoza je napustio Amsterdam 1666. godine i nastavio život u Rijnsburgu, Vorburgu i Hagu. Najteže mu je bilo odvajanje od starije sestre Rebeke, koja mu je u najranijim danima usadila lјubav ka učenju. Sestri Rebeki prepustio je čitavo očevo nasledstvo i za sebe je ostaviosamo jedan krevet i trpezu.

Proganjan i ponižavan kao „princ bezbožnik”, „otpadnik” i „inkarnacija satane” čija dela „zaslužuju da budu bačena u tamu pakla”, Spinoza odbija da napusti svoj teorijski stav.

Čitav život proveo je u Holandiji. Preminuo je u 45. godini života od tuberkuloze.

Za vreme života objavlјena su mu samo dva spisa - „Principi filozofije Rene Dekarta”, u kojem izlaže sopstvenu interpretaciju učenja Dekarta, i „Teološko-politički traktat”, koji je zbog oštre kritike i slobodoumnih teza štampao anonimno.

Nјegovo kapitalno delo „Etika geometrijskim redom izložena” je objavlјeno posthumno.