ISBN: Ms
Godina izdanja: Ms
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Grčka i Rim, Koplston sistematično i postupno upoznaje čitaoca s počecima filozofije, analizirajući začetke filozofske misli kod ranih jonskih filozofa, preko Pitagorinih sledbenika do atomista, sofista i Sokrata. Najveća pažnja posvećena je Aristotelovom i Platonovom učenju, nakon kojih sledi pregled teorija poslearistotelskog perioda; od stoika i epikurejaca do Plotina i novoplatonizma.



Frederik Čarls Koplston (engl. Frederick Charles Copleston; Samerset, 10. april 1907 — London, 3. februar 1994) bio je jezuitski sveštenik, filozof i najveći engleski istoričar filozofije, širom sveta poznat po svom vrlo obimnom i uticajnom višetomnom delu Istorija filozofije (1946-75) koje je izloženo u IX tomova na preko 4 500 stranica.

Kopleston je postigao visok stepen popularnosti i u medijima zahvaljujući raspravi o postojanju Boga koju je vodio sa Bertrandom Raselom u emisiji III programa `bibisi` radija 1948. Naredne godine je raspravljao o logičkom pozitivizmu i smislenosti verskog jezika sa svojim prijateljem analitičkim filozofom Alfredom Dž. Ajerom .


Frederik Čarls Koplston je rođen 10. aprila 1907. u blizini Tauntona, u Samersetu, Engleska. Odrastao je u Anglikanskoj veri njegovog ujaka, Redžinalda Stivena Koplstona, koji je bio anglikanski biskup u Kalkuti. Studirao je na Marlboro koledžu od 1920. do 1925. godine U uzrastu od osamnaest godina, on se preobratio u rimokatoličkog vernika, što je izazvalo veliki stres u njegovoj porodici. Uprkos svojim prvim primedbama, njegov otac mu je pomogao da završi školovanje u Sent Džon Koledžu, u Okfordu, gde je studirao od 1925. do 1929. Diplomirao je na Univerzitetu Oksford 1929. što je uspeo treći u klasi.

Godine 1930., Koplston je postao jezuita. Posle studija kao jezuitski novajlija u Roehamptonu je ostao dve godine, zatim se preselio u Heitrop, gde je 1937. godine rukopoložen u jezuitskog sveštenika u Hejtrop koledžu. Godine 1938. otputovao je u Nemačku da završi obuku, vratio se u Britaniju neposredno pre izbijanja rata 1939. godine Koplston je prvobitno nameravao da studira na Gregorijanskom univerzitetu u Rimu zbog svog doktorata, ali je to tada rat onemogućio. Umesto toga, on je prihvatio ponudu da se vrati u Heitrop Koledž i da tamo predaje istoriju filozofije preostalim jezuitima.

Dok je predavao na Heitrop Koledžu, Koplston je počeo da piše svoju uticajnu višetomnu Istoriju filozofije (1946-75), udžbenik koji jasno predstavlja učenja stare, srednjovekovne i moderne filozofije. U toj veoma poštovanoj istoriji Koplston je opisao `monumentalna dostignuća` filozofije i `ostao u raspravi veran autorima, što je tom u velikom radu izlaženo`.

Koplston je postigao i popularnost u medijima raspravom o postojanju Boga sa Bertrandom Raselom u poznatoj emisiji III programabibisi radija 1948. ; sledeće godine je raspravljao o logičkom pozitivizmu i smislenosti verskog jezika sa svojim prijateljem analitičkim filozofom, A. Dž. Ajerom.

Tokom ostatka svoje akademske karijere, Koplston je prihvatio veliki broj počasnih uloga, uključujući gostujući profesor na Pontifikalnom gregorianskom univerzitetu u Rimu, gde je provodio šest meseci svake godine i predavao od 1952. do 1968. godine Godine 1970., postao je saradnik Britanske akademije (FBA), a 1972. dobio je ličnu profesuru na Hejtrop koledžu, pošto je ponovo uspostavljena od strane Univerziteta u Londonu. Godine 1975., postao je počasni saradnik Sent Džon (Sveti Jovan) koledža u Oksfordu.

Nakon zvaničnog penzionisanja 1974. godine, on je nastavio da predaje. Od 1974. do 1982. godine, Koplston je bio gostujući profesor na Univerzitetu u Santa Klari, a od 1979. do 1981. godine, on je održavao Giford predavanja na Univerzitetu u Aberdinu, koja su objavljena u knjizi Vera i Jedno. U tim predavanjima pokušao je da `izrazi teme svog decenijskog razmišljanju, više ličnog nego u svojoj istoriji`. Pred kraj života, Koplston je dobio počasne doktorate iz više institucija, uključujući univerzitet Santa Klara iz Kalifornije, univerzitet iz Upsale i Univerzitet Sent Endruz.

Koplestonu je ponuđeno članstvo u Kraljevskom institutu za filozofiju i u Aristotelovskom društvu. Godine 1993. stekao je Orden viteza Britanskog carstva (CBE). Koplston je preminuo 3. februara 1994. godine u bolnici Sent Tomas u Londonu, u 86. godini.

Nasleđe
Pored njegovog uticajnog višetomnog dela `Istorija filozofije` (1946-75), jedan od Koplstonovih najznačajnijih doprinosa u modernoj filozofiji bio je njegov rad na teorijama Tome Akvinskog. On je pokušao da pojasni pet načina Akvinskog (iz njegove `Suma Teologije` ) praveći razliku između razloga i uzroka i preuzeo je izazov. Na taj način, Koplston je objasnio da Akvinski želi dalje da postavi koncept sveprisutnog Boga a ne bića koje bi moglo da nestane nakon uspostavljanja lanca uzroka i posledice kretanja.