Godina izdanja: 2002
ISBN: 86-447-0053-7
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Plato 2002 360 strana

odlična očuvanost

„Strah i drhtanje“ (originalni naslov: Frygt og Bæven) objavljeno je 1843. godine pod pseudonimom Johanes de Silentio i jedno je od najpoznatijih dela danskog filozofa i teologa Serena Kjerkegora.

Ključni koncepti i teme

Knjiga je duboko etičko i teološko istraživanje vere i prirode očaja, fokusirajući se prvenstveno na biblijsku priču o Avramovom žrtvovanju svog sina Isaka.

Ključne teme uključuju:

„Vitez vere“: Kjerkegor predstavlja Avrama kao arhetipskog „viteza vere“. Avram je bio spreman da posluša Božju zapovest i žrtvuje svog sina, što se etički činilo neshvatljivim i apsurdnim. Njegov postupak je bio skok vere koji je nadjačao konvencionalnu etiku.

Teleološka suspenzija etičkog: Ovo je centralni i kontroverzni koncept u Kjerkegorovom delu. On tvrdi da vera može zahtevati akciju koja protivreči univerzalnom moralu kako bi se postigao viši, božanski cilj (telos). Avram nije delovao moralno, već u poslušnosti Bogu.

Anksioznost i drhtanje: „Strah i drhtanje“ iz naslova opisuju stanje ljudskog postojanja suočeno sa takvim egzistencijalnim izborima i apsurdom vere.

Tri faze postojanja: Iako nisu tako eksplicitne u ovoj knjizi kao u drugim delima, „Anksioznost i drhtanje“ dotiče se faza:

Estetske faze: Život je definisan zadovoljstvom i neposrednim željama (predstavljenim tragedijom).

Etičke faze: Život je definisan univerzalnim pravilima i moralom (predstavljenim tragičnim junacima koji umiru za moral).

Religijske faze: Najviša faza, u kojoj čovek stoji sam pred Bogom i prevazilazi etiku, kao što je to učinio Avram.

Stil i značaj

Delo je napisano u poetskom, pseudonimnom stilu i koristi književnu analizu (posebno poređenja između Avramova i tragičnih junaka poput Agamemnona) da bi razjasnilo filozofske tačke.

„Strah i drhtanje“ se smatra ključnim tekstom egzistencijalizma i uticao je na mnoge kasnije filozofe i teologe naglašavajući subjektivno iskustvo, važnost slobodnog izbora i izolaciju pojedinca od Boga. Dovodi u pitanje tradicionalni, racionalni pristup religiji i ističe paradoksalnu i apsurdnu prirodu istinske vere.