ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1972
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

srpska knjizevna zadruga 1972., potpuno ocuvana knjiga, tvrde korice, str 277

jubomir Tadić profesor filozofije, akademik i član SANU.
[uredi]Biografija

Rođen je 14. maja 1925. godine u selu Smriječno, kod Plužina u Crnoj Gori. Njegov otac Pavle bio je poručnik crnogorske vojske.
Osnovnu školu je završio u rodnom mestu. Pošto je u međuvremenu izbio Drugi svetski rat, prekinuo je školovanje i 1941. sa 16 godina otišao u partizane. Nosilac Partizanske spomenice 1941.
Gimnaziju je završio u Sarajevu 1946. godine, a pravo je studirao u Sarajevu i Beogradu. Diplomirao je 1952, a doktorirao 1959. godine.
Karijeru je počeo 1954. godine kao asistent na Pravnom fakultetu u Sarajevu, a ubrzo je postao i vanredni profesor. Godine 1962. postao je viši savetnik i Institutu društvenih nauka u Beogradu.
Godine 1968. bio je jedan od predvodnika studentskog protesta, a 1974. je zbog „nepodobnosti“ udaljen sa fakulteta.
Stalni je član Srpske akakdemije nauka i umetnosti. Jedan je od visokih intelektualaca koji su učestvovali u obnovi Demokratske stranke u decembru 1989. godine, a uz dr Dragoljuba Mićunovića još uvek član DS-a.
Ljubomir Tadić je otac Borisa Tadića, bivšeg predsednika Srbije.
Godine 2006. izdao je prvi od šest tomova svoje knjige „Filozofija prava“.
Jedan je od ljudi kojima je Dobrica Ćosić posvetio poglavlje u svom romanu Prijatelji.
Akademik Ljubomir Tadić pripada malobrojnoj grupi poslenika u dru-
štvenoj nauci, koji su svojim naučnim i društvenim angažmanom obeležili jednu
epohu. Kao aktivni pripadnik disidentske marksističke grupe Praxis (ali ujedno i njene relativno originalne filozofske orijentacije oslonjene na Marksovu
„filozofiju prakse“) i jedna od njenih vodećih ličnosti, profesor Tadić je utirao
put kritičkoj misli druge polovine 20. veka i dao odlučujući doprinos širenju
intelektualnih vidika, naučnih dostignuća i društvenog napretka jugoslovenskog
i srpskog društva. Ne samo da je razvijao kritičku naučnu misao i time širio
okvire jednog borniranog dogmatskog mišljenja i ideologije, nego je i svojom
borbom za demokratizaciju društva, teorijskim radovima, ali i praktičnim anga-
žmanom – boreći se za slobodu mišljenja, govora, štampe, naučnog istraživanja
i udruživanja – relaksirao kruti jednopartijski sistem i utirao put liberalizaciji i
demokratizaciji društva.
Svojim kritičkim odnosom prema pozitivizmu (posebno pravnom) i scijentizmu, vrednosnom neutralizmu i ogoljenom empirizmu i funkcionalizmu, profesor Tadić je u političku i pravnu filozofiju, ali i u celu duhovnu i humanističku
misao, unosio duh praktičke filozofije, visokomoralnog stava i humanističkih
vrednosti. Zato je u njegovom intelektualnom angažmanu, kako naučnom tako i
praktičnom, sadržana jedna filozofija slobode, pravde i istine. Od početaka svoje
naučne karijere profesor Tadić je smatrao da je kritički intelektualni angažman i
uopšte učešće u društvenim procesima važan sastavni deo i izraz njegovog filozofskog kreda u duhu aristotelovske praktičke filozofije: javno iznošenje opredeljenja i zauzimanje stava sastavni su deo delovanja kritičkog intelektualca. Otud su
njegovi radovi, koji su se ticali kritike društva i njegovo delovanje angažovanog
intelektualca, neodvojivi od teorijskog stava i predstavljaju njegov sublimat, tako
da je u njima izražen cjelokupan angažman zbog čega je bio na udaru kritike,
osporavanja i negiranja, ideološkog i političkog proganjanja i ostrakizma.Pravnik i filozof po svom akademskom obrazovanju, istoričar pravnih i
političkih teorija i politički filozof po svom intelektualnom senzibilitetu, marksistički liberter i demokrata po svom ideološkom uverenju i normativnom stavu, profesor Tadić se stalno nalazio u središtu aktuelnih teorijskih i političkih
rasprava. Iako politički proskribovan, kritikovan i osporavan, njegove knjige i
demokratski angažman su predstavljali važan orijentir za sve one generacije koje
su se obrazovale na temeljima praksis filozofije i sledile njenu kritičku misao. I
onda kada je bio izvan obrazovnog procesa, profesor Tadić je brojnim generacijama studenata predstavljao važnog tumača filozofskih i političkih ideja, koncepata i pristupa, čija su se dela čitala kao važan izvor inspiracije i ugledanja.
U istraživanju istorije političke filozofije, profesor Tadić je dao poseban
doprinos razumevanju obrta koji se dogodio prelaskom sa klasične političke
filozofije na modernu političku nauku, gde je nastojao da održi duh i temelj
normativne političke misli i sačuva zrno aristotelovske praktičke filozofije, kako
u političkoj, tako i u pravnoj teoriji. Tako on pokazuje koje su sve konsekvence
novovekovnog razdvajanja etike i politike i vezivanja politike za veštinu vladanja: „Umesto prakse kao političke veštine ili umetnosti koja u sebi sadrži vrednosno (normativno) obeležje, dolazi tehnika u smislu majstorije, to jest veštine
pripremanja i obrade nekog predmeta...

* POGLEDAJTE OSTALE AUKCIJE *
http://www.limundo.com/Clan/djulius/SpisakAukcija
http://www.kupindo.com/Clan/djulius/SpisakPredmeta