ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1900 - 1949.
Autor: Domaći
Tematika: Istorija
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski

Autor - osoba Ćorović, Vladimir, 1885-1941 = Ćorović, Vladimir, 1885-1941
Naslov Borba za nezavisnost Balkana / Vladimir Ćorović
Vrsta građe knjiga
Jezik srpski
Godina 1937
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Balkanski institut, 1937 (Beograd : Beletra)
Fizički opis 207 str. ; 19 cm
Zbirka Biblioteka Balkan i Balkanci ; br. 2
(Plast.)
Predmetne odrednice Balkansko pitanje
Balkanske države – Istorija

PREDGOVOR
Pre mesec dana objavili smo knjigu „Balkan i Balkanci”, namenjenu širim slojevima naše čitalačke publike. Ta knjiga objašnjava sudbinu Balkana i ulogu balkanskih naroda u istoriji sveta. Veliki uspeh ove knjige u kratkom vremenu dao nam je podstreka da krenemo, uz druge naše redovne edicije, i jednu novu biblioteku koja treba da bude i po sadržani i po ceni pristupačna širokim redovima čitalaca. Ova naša nova biblioteka zvaće se „Balkan i Balkanci”, a objaviće niz svezaka koje će se baviti pitanjima koja obuhvata sam naslov biblioteke. Pretvarajući „Balkan i Balkance” u redovnu biblioteku, naša skorašnja knjiga ovog naslova, dakle, predstavlja i prvu svesku iz ove serije naših edicija.
Kao drugu svesku biblioteke „Balkan i Balkanci” objavljujemo delo „Borba za nezavisnost Balkana” iz pera akademika g. d-ra Vlad. Ćorovića. Uvaženi jugoslovenski istoričar i odlični saradnik Balkanskog Instituta od početka njegova rada, odazvao se svesrdno našoj molbi da napiše ovo delo na čemu smo mu duboko blagodarni. Delo obuhvata u kratkim potezima istorijska zbivanja na Balkanu od naseljavanja Slovena na ovom Poluostrvu pa do najnovijih dana.
Naročita pažnja u knjizi, koja je pred nama, obraćena je onim ispolinskim i presudnim borbama za oslobođenje i nezavisnost balkanskih naroda koje otpočinju ustankom vožda Karađorđa i traju sve do kraja Svetskog Rata. Đorović je u taj, glavni, deo ove knjige uneo ne samo svoje bogato i svestrano poznavanje naše i strane istorijske literature nego i nove rezultate iz sopstvenog dugogodišnjeg arhivalnog ispitivanja i proučavanja svih onih opštebalkanskih i svetskih događaja koji stoje, bilo u neposrednoj bilo u posrednoj, vezi sa razvojem situacije pa Balkanu u ovom periodu. U tom pravcu ovde će čitalac naći i sasvim novih, dosad uopšte neobjavljenih i nepoznatih podataka i činjenica, koje je pisac pronašao u brojnim diplomatskim aktima i tajnim arhivama, iz raznih razloga dosad skrivanih od očiju javnosti.
BALKANSKI INSTITUT

Dr Vladimir Ćorović (Mostar, 27. oktobar 1885 – Elasona, 12. april 1941) bio je srpski istoričar i redovni član Srpske kraljevske akademije.
Vladimir Ćorović je rođen 27. oktobra (15. oktobra po starom kalendaru) 1885. godine u Mostaru, u poznatoj srpskoj trgovačkoj porodici, njegov brat je Svetozar Ćorović, jedan od poznatijih srpskih pripovjedača iz hercegovačkog kraja. U rodnom gradu završio je osnovnu školu i gimnaziju. Bila je to sredina sa veoma jakom i razbuđenom srpskom nacionalnom svešću, kojoj je ton davala grupa istaknutih književnika, među kojima je bio i njegov brat Svetozar. Godine 1904. Vladimir Ćorović se upisao na Bečki univerzitet, gde je studirao slovensku filologiju, arheologiju i istoriju. Profesori su mu bili čuveni slavisti Vatroslav Jagić, Konstantin Jiriček i Milan Rešetar. Ćorović je bio vrlo aktivan u Srpskom akademskom društvu „Zora“, o kome je 1905. godine objavio knjižicu. Tezom o Lukijanu Mušickom, doktorirao je u Beču 1908. godine. Specijalističke studije nastavio je u Minhenu (1908–1909) kod poznatog nemačkog vizantologa Karla Krumbahera. Neko vreme je boravio u Parizu i Bolonji, gde je istraživao stare slovenske rukopise.
Od septembra 1909. godine Ćorović je živeo u Sarajevu, radeći najpre kao kustos, a zatim kao upravnik biblioteke u Zemaljskom muzeju. Tada je počeo period njegovog vrlo snažnog, intenzivnog i raznovrsnog naučnog i književnog rada. Bio je saradnik vrlo značajnih srpskih časopisa, a posebno „Bosanske vile“, „Srpskog književnog glasnika“ i „Letopisa Matice srpske“ (u kome je objavio i svoju disertaciju o Lukijanu Mušickom). Pored ostalog, u Sarajevu je bio sekretar Srpskog prosvjetnog i kulturnog društva „Prosvjeta“ i priređivač njenog kalendara za 1911. godinu. Nakon atentata Gavrila Principa, 28. juna 1914. u Sarajevu, Ćorovića su uhapsile austrougarske okupacione vlasti. Na poznatom banjalučkom „veleizdajničkom“ procesu, čiji je prvooptuženi bio Vasilj Grđić, Ćorović je najpre osuđen na pet, ali mu je Vrhovni sud povisio kaznu na osam godina robije zbog intenzivnog rada u „Prosvjeti“. Novi austrougarski car i kralj Karlo IV, pod snažnim pritiskom svetske javnosti, izvršio je 1917. godine zamašnu amnestiju političkih zatvorenika, pa je Ćorović pušten iz zatvora u Zenici, gde je uglavnom izdržavao kaznu. Tada se nastanio u Zagrebu, pa je sa grupom jugoslovenski usmerenih pisaca (Niko Bartulović, Ivo Andrić i Branko Mašić) uređivao časopis „Književni Jug“. U to vreme je počela njegova zapažena saradnja sa jugoslovenskim političarima u raznim zemljama, a naročito u Austrougarskoj, kao i pripremanje dokumentarne Crne knjige (Beograd-Sarajevo, 1920) o stradanju i patnjama srpskog naroda u Bosni i Hercegovini. U ulozi delegata u privremenom narodnom predstavništvu, Ćorović je bio prisutan 1. decembra 1918. godine u Beogradu na svečanom proglašenju ujedinjenja Srba, Hrvata i Slovenaca u zajedničku državu.
Od 1919. godine, kada je izabran za vanrednog profesora na Filozofskom fakultetu, Ćorović je neprestano živeo u Beogradu. Velikim ličnim radom, izvanrednim naučnim rezultatima, stvorio je redak ugled i uticaj i izuzetnu karijeru: 1921. postao je redovni profesor na Filozofskom fakultetu, za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije izabran je 1922, a za redovnog 1934. godine – proglašen je 16. maja 1935. Dve godine bio je i rektor Beogradskog univerziteta, tokom školske 1934/35 i 1935/36 godine. Smenjen je posle studentskog štrajka u aprilu 1936, poznatog po pogibiji Žarka Marinovića (odn. podnosio je ostavku koju Plenum univerziteta u početku nije želeo primiti). Posle napada Nemaca na Jugoslaviju, napustio je Beograd i krenuo u emigraciju zajedno sa više tadašnjih istaknutih jugoslovenskih političara, ali je avion kojim je upravljao Siniša Sinobad i kojim su putovali oboren 12. aprila 1941. godine iznad Olimpa u Grčkoj. Avion je pao u blizini grada Elasone i u toj nesreći poginuo je i Vladimir Ćorović.
Početkom 1910. oženio se Jelenom Skerlić (1887–1960), sestrom Jovana Skerlića. Imali su dve ćerke.
Portret Ćorovića, rad Koste Hakmana
Na osnovu teksta koji je napisao akademik Radovan Samardžić, Vladimir Ćorović je zastupljen u knjizi Sto najznamenitijih Srba (Beograd – Novi Sad, 1993, str. 529–534). Kada je 1941. nesrećno poginuo, još uvek se nalazio u punoj snazi, bliže sredini nego kraju svoga stvaralačkog puta. Uza sve to, on je ostavio u rukopisu toliko spisa, dobrim delom već pripremljenih za štampu, da bi samo to za nekog drugog naučnika značilo dobar životni bilans, napisao je Samardžić.
Bibliografija
Veoma je velik Ćorovićev stvaralački opus, koji čine brojne knjige i pojedinačni tekstovi rastureni po raznim časopisima i listovima. Iako su činjeni i značajni pokušaji, još nije sastavljena i kompletna bibliografija njegovih radova i priloga o njemu. Ovo su samo neke njegove knjige:
Vojislav Ilić (Mostar, 1906)
Srpske narodne pripovijetke (Matica srpska: Novi Sad, 1909)
Pokreti i dela (Geca Kon: Beograd, 1920)
Ćorović, Vladimir (1920). Crna knjiga: Patnje Srba Bosne i Hercegovine za vreme Svetskog Rata 1914–
1918 (1. izd.). Beograd–Sarajevo.
Ćorović, Vladimir (1923). Luka Vukalović i hercegovački ustanci od 1852-1862. godine. Beograd: Srpska kraljevska akademija.
Ćorović, Vladimir (1924). Velika Srbija. Beograd: Narodno delo.
Ćorović, Vladimir (1925). Bosna i Hercegovina. Beograd: Srpska književna zadruga.
Ćorović, Vladimir (1928). Ujedinjenje. Beograd: Narodno delo.
Ćorović, Vladimir (1929). Naše pobede. Beograd: Narodno delo.
Ćorović, Vladimir (1933). Istorija Jugoslavije. Beograd: Narodno delo.
Ćorović, Vladimir (1933). Mostar i njegova Srpska pravoslavna opština. Beograd: Planeta.
Ćorović, Vladimir (1936). Odnosi između Srbije i Austro-Ugarske u XX veku. Beograd: Državna štamparija Kraljevine Jugoslavije.(Zabranjeno izdanje-tiraž uništen)
Ćorović, Vladimir (1939). Političke prilike u Bosni i Hercegovini. Beograd: Politika.
Ćorović, Vladimir (1940). Historija Bosne. Beograd: Srpska kraljevska akademija.
Posthumno: Istorija Srba (BIGZ: Beograd, 1989), koristeći originalni rukopis Vladimira Ćorovića, priredili istoričari Rade Mihaljčić i Radoš Ljušić.
Ćorović, Vladimir (1989). Istorija Srba. knj. 1. Beograd: BIGZ.
Ćorović, Vladimir (1989). Istorija Srba. knj. 2. Beograd: BIGZ.
Ćorović, Vladimir (1989). Istorija Srba. knj. 3. Beograd: BIGZ.
Ćorović, Vladimir (1992). Odnosi između Srbije i Austro-Ugarske u XX veku. Beograd: Biblioteka grada Beograda.

MG P27 (MBG)