ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1900 - 1949.
Tematika: Književnost
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski
Autor: Strani

U dobrom stanju


Žigosani : (Đovani Episkopo) / Anuncio ; preveo s italijanskoga M. Dobrić
Vrsta građe roman
Jezik srpski
Godina 1922
Beograd : Savremena biblioteka, 1922 (U Zagrebu : Tipografija)
Fizički opis 78 str. ; 18 cm.
Drugi autori - osoba Dobrić, Mihailo
Zbirka Savremena biblioteka
Napomene Matildi Serao: str. [5]-9.
D`Anuncio, Gabrijele, 1863-1938
Danuncio

Gabrijele D’Anuncio (ital. Gabriele d’Annunzio; Peskara, 12. mart 1863 — Gardone Rivijera, 1. mart 1938) je bio italijanski pesnik, dramaturg, avanturist i političar. Bio je jedan od značajnijih članova iredentističkog pokreta i idejni začetnik italijanskog fašizma.
Tokom Prvog svetskog rata, percepcija D`Anuncija u Italiji transformisala se iz književne ličnosti u nacionalnog ratnog heroja. On je bio je povezan sa elitnom olujnom trupom Ardita italijanske vojske i učestvovao je u akcijama kao što je Let iznad Beča. Kao deo italijanske nacionalističke reakcije protiv Pariske mirovne konferencije, uspostavio je kratkotrajno Italijansko regenstvo Kvarnera u Rijeci sa sobom kao dučeom. Nјegov Ustav je od „muzike“ stvorio osnovni princip države i bio je korporatističke prirode. Iako se D`Anuncio nikada nije proglasio fašistom, opisivan je kao preteča italijanskog fašizma pošto su njegove ideje i estetika uticale na taj pokret i stil Benita Musolinija.
Rođen je u Peskari u Abrucu, kao sin bogatog zemlјoposjednika i gradonačelnika grada čije je ime izvorno bilo Frančesko Paolo Rapagneta, a kojem je on kasnije dodao prezime svog ujaka D`Anunzija. Prema legendi prvobitno je kao kršten Gaetano, a ime Gabriele dobio je kasnije u detinjstvu, zbog njegovog anđeoskog izgleda, što je priče koja je u velikoj meri opovrgnuta.
U šesnaestoj godini mu je otac finansirao objavu prve zbirke pesama Primo vere. Od tada gradi karijeru pisca koji se ističe svojim slobodoumnim i lascivnim stilom, kao i načinom života.
Pre Prvog svetskog rata boravi u Francuskoj gde sarađuje sa kompozitorom Klodom Debisijem na Muci svetog Sebastijana kojeg je smatrao osobnim svecom-zaštitnikom.

D`Anuncio se često prikazuje kao preteča i idejni začetnik italijanskog fašizma. Nјegova vlastita otvorena politička gledišta koja su izronila prilikom stvaranja Ustava Slobodne Države Rijeka kojeg je izradio u saradnji sa sindikalistom Alcesteom de Ambrisom. De Ambris je pripremio političku mrežu kojoj je D`Anuncio svoje pesničke veštine.
De Ambris je bio vođa grupe italijanskih pomoraca koji su podigli ustanak i stavili se u službu D`Anuncija sa svojim plovilima. Ustav je utemelјio korporativnu državu, sa devet korporacija koje su predstavlјale različite privredne grane (radnici, poslodavci, stručnjaci) i desetu koja je trebalo da predstavlјa „nadmoćna“ lјudska bića (junake, pesnike, proroke, nadlјude). Ustav je takođe proglasio muziku kao jedan od temelјa države.
Nakon povlačenja iz Rijeke, D’Anuncio se povukao u svoj dom na jezeru Garda i proveo ostatak života pišući i držeći govore. Iako je D’Anuncio imao jak uticaj na ideologiju Benita Musolinija, on sam nije nikada bio direktno umešan u politiku fašističke vlade, pošto je bio privremeno onesposoblјen nakon pokušaja ubistva. Malo pre marša na Rim, nepoznata osoba je gurnula D’Anuncija kroz prozor. Preživeo je pad, ali je bio teško povređen i nije se potpuno oporavio pre nego što je Musolini imenovan za premijera Italije.
Većinu stvari vezanih za diktatorsko vladanje koje je koristio Benito Musolini je naučio od D`Anuncija: metode vladanja Rijekom, privreda i korporativna država, trikovi na pozornici, veliki i emotivni javni nacionalistički obredi, rimski pozdrav, retorička pitanja masi, sledbenici u crnim košulјama, Arditi, sa svojim disciplinovanim, okrutnim odgovorima na bilo kakve znakove neslaganja sa službenom vlasti.
D`Anuncio je po nekim idejama začetnik prakse prisilnog zatvaranja političkih protivnika, korišćenje ricinusovog ulјa i sličnih metoda u svrhu ponižavanja, onemogućavanja te katkad i ubijanja. Takva praksa je postala uobičajeno sredstvo delovanja crnokošulјaša.
D`Anuncio je podržavao italijansku ekspanzionističku politiku te je između ostalog i pohvalio italijansku invaziju na Etiopiju.
Novele
• Il Piacere (The Child of Pleasure, 1889)
• Giovanni Episcopo (1891)
• L`innocente (The Intruder (UK) or The Victim (US)) (1892)
• Il trionfo della morte (The Triumph of Death, 1894)
• Le vergini delle rocce (The Maidens of the Rocks, 1895)
• Il fuoco (The Flame of Life: A Novel, 1900)
• Forse che sì forse che no (Maybe Yes, Maybe No, 1910)
Tragedije
• La città morta (The Dead City: a Tragedy, 1899)
• La Gioconda (Gioconda, 1899)
• Francesca da Rimini (1902)
• L`Etiopia in fiamme (1904)
• La figlia di Jorio (The Daughter of Jorio, 1904)
• La fiaccola sotto il moggio (The Torch Under the Bushel, 1905)
• La nave (1908).
• Fedra (1909)
Kolekcije kratkih priča
• La Riscossa (1918)
• Terra vergine (1882)
• Le novelle della Pescara (1884–1886)
Kolekcije poezije
• Primo vere (1879)
• Canto novo (1882)
• Poema paradisiaco (1893)
• Pet knjiga Laudi del cielo, del mare, della terra e degli eroi (1903–1912)
o Maia (Canto Amebeo della Guerra)
o Elettra
o Alcyone
o Merope
o Asterope (La Canzone del Quarnaro)
• Ode alla nazione serba (1914)
Autobiografska dela
• Notturno
• Le faville del maglio
• Le cento e cento e cento e cento pagine del Libro Segreto di Gabriele D`Annunzio tentato di morire o Libro Segreto (kao Anđelo Kokles)
Nјegovo epistolarno delo , Solus ad solam, objavlјeno je posthumno .