ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1900 - 1949.
Autor: Domaći
Tematika: Književnost
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski

U dobrom stanju

Gavrilović, Andra, 1864-1929 = Gavrilović, Andra, 1864-1929
Književne slike : Dobrovski, Kopitar, Šafarik, Jungman, Kolar, Štur, Slatković, Kalinčak / Andra Gavrilović
Vrsta građe esej
Jezik srpski
Godina 1904
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Prva električna štamparija P. Jockovića, 1904
Fizički opis 212 str. ; 20 cm
ISBN (Pl.)
Predmetne odrednice Dobrovski, Jozef, 1753-1829
Kopitar, Jernej, 1780-1844
Šafarik, Pavel Jozef, 1795-1861
Jungman, Jozef, 1773-1847
Kolar, Jan, 1793-1852
Štur, Ljudevit, 1815-1856
Slatković, Andrija, 1820-1872
Kalinčak, Jan, 1822-1871
Slovenske književnosti -- Književna kritika -- 19. v.

Andra Gavrilović, srpski istoričar, istoričar književnosti i književnik, čija dela i „pored plodnog spisateljskog rada dela nisu zauzela visoko mesto u istoriji srpske književnosti. Objavio je i nekoliko čitanki i antologija kao i više radova iz istorije i istorije književnosti od kojih se značajem izdvajaju monografija o svetom Savi (1900) kao i radovi o istoriji dubrovačke književnosti”.

Pedesetogodišnji književni i naučni rad Andre Gavrilovića broji nekoliko hiljada bibliografskih jedinica. U državnoj službi karijeru je počeo i završio kao gimnazijski profesor. Predavao je u gimnazijama u Kruševcu (1887-1888), Kragujevcu (1888 -1891) i Beogradu (1891-1894), u Učiteljskoj školi u Jagodini, gimnaziji u Nišu (1895-1899). Bio je šef korektora Državne štamparije (1899) i profesor gimnazije u Beogradu (1899-1904).

Usled neslaganja sa ministrom prosvete podneo je ostavku i ovaj čin obrazložio u članku Moja ostavka (1904). Zavidniju karijeru nije ostvario zbog učešća u polemikama sa istaknutim ličnostima onog vremena, ali i političkog angažovanja (član ondašnje Radikalne stranke). Kraljevim ukazom vraćen je u službu kao profesor gimnazije u Nišu (1905-1908), zatim profesor gimnazija u Šapcu (1908), a potom i u Beogradu (1909-1910). Na sopstvenu molbu penzionisan je 1910. godine.

Gavrilovićevo učestvovanje u političkom, naučnom i književnom životu Srbije nije prestalo penzionisanjem. 1914. godine po nalogu vlade boravi u poverljivim misijama u Vojvodini, Beču i Dubrovniku. Za vreme Prvog svetskog rata povlači se sa srpskom vojskom preko Albanije, da bi 1916. i 1917. godine boravio u Parizu, i održao više predavanja iz političke i kulturne istorije na francuskim književno-kulturnim večerima. Iz Pariza preduzima česta putovanja: boravi u Tosatu, na obali Atlanskog okeana (1917), Monte Karlu (1918).

U Francuskoj se obreo i 1920. g. i u februaru i martu održao predavanja iz kulturne istorije Srbije. U decembru 1922. putuje po Korzici u Ajačiju, a 1923. po Maroku, Tunisu i Alžiru. Posle povratka u Jugoslaviju nastavlja svoju publicističku delatnost, drži predavanja iz kulturne prošlosti.

Umro je 24. februara 1929. godine u Beogradu, a sahranjen je po izričitoj želji bez prisustva javnosti u krugu najbližih rođaka i retkih prijatelja u porodičnoj grobnici u Kragujevcu.

Prevodio je s ruskog, poljskog, slovačkog, slovenačkog, engleskog, nemačkog i francuskog jezika. Od savremenika bio je hvaljen, ali i osporavan. Polemisao je sa Jovanom Skerlićem, Pavlom Popovićem, Stanojem Stanojevićem, Jovanom Tomićem i dr. oko različitih književno-istorijskih problema. Uveo je u književnost Borisava Stankovića i napisao predgovor za njegovu prvu knjigu pripovedaka.

Savremenicima i današnjim čitaocima najpoznatiji je kao književni istoričar i biograf. Značajem se u njegovom opusu izdvajaju radovi iz istorije, iz usmene, narodne književnosti i dubrovačke književnosti.

Njegova biografija Svetog Save objavljena 1900.g. prema oceni Sime Ćirkovića, jedan je „od najznačajnijih i najuspelijih radova o prvom srpskom arhiepiskopu“. Objavio je i dela Prinos istoriji oslobođenja Srbije (1900), Iz srpske istorije, ličnosti i događaji (1901), Ko je Đemo Brđanin, rasprava (1901), Sima Milutinović prema Ilirstvu (1902), Beogradska Velika škola 1808-1903 (1902), Znameniti Srbi XIX veka (1901-1904), Dositije u Srbiji 1807-1811(1902), Narodne škole u Srbiji 1803-1815 (1903), Jubilarna spomenica (1904), Crtice iz Oslobođene Srbije, Književne slike (1904), Dvadeset srpskih narodnih pripovedaka (1906), Crtice iz života beogradske policije, Dositije u Beogradu (1911), Sedamdeset anegdota iz života srpskih književnika (1911), Istorija srpske i hrvatske književnosti narodnog jezika (1910), Istorija srpske i hrvatske književnosti usmenoga postanja (1912), Istorija srpske i hrvatske književnosti pokrajinsko-narodnog jezika (1913), Istorija srpske i hrvatske književnosti I-IV (1910-1913), Slovenska putovanja (1922), putopis, Srpska istorijska čitanka, knj. I-II (1925-1926), Jovan Rajić, Ljubomir P. Nenadović kao istoričar, Stogodišnjica Vukova bukvara (1927).